Hz.Peygamber’in (Asm) İlme Verdiği Önemi Nasıl Anlamalıyız?

Resûl-i Ekrem (asm), ilme verdiÄŸi büyük önemi pek çok hadis-i ÅŸerifler ile dile getirmiÅŸtir. BaÅŸta ashâbını ve bütün ümmetini ilme teÅŸvik ederek Ä°slâm medeniyetinin ilmî temeller üzerinde yükselmesinde en büyük sebep olmuÅŸtur.

Resûl-i Ekrem (asm), ilmin faziletine binâen, âlimleri kendi yerinde kabul ederek ferman buyurmuÅŸ ki: “Bir âlimi ziyaret eden beni ziyaret etmiÅŸ gibidir. Bir âlimle musafaha eden benimle musafaha etmiÅŸ gibidir. Bir âlimle oturan benimle oturmuÅŸ gibidir. Dünyada benimle oturanı, Allah kıyamet gününde cennette benimle oturtur.”  (Ä°anetü’t-Talibîn)

“Bir saat ilimle meÅŸgul olmak yüz bin rekât nafile namaz kılmaktan, yüz bin tespih çekmekten ve on bin savaÅŸ atını Allah yolunda tasadduk etmekten daha hayırlıdır.” (Tarikat-ı Muhammediye)

Evet, bir insan öğrendiÄŸi ilimle baÅŸka birisinin hidâyetine vesîle olursa, hadiste ifade edildiÄŸi gibi, “GüneÅŸin üzerine doÄŸup battığı her ÅŸeyden daha hayırlı” bir kazanç elde etmiÅŸ olur. Resûl-ü Ekrem (asm) her türlü gerçek bilgiyi ihtivâ eden ve âlemlere rahmet olan Ä°slâmiyet’le göstermiÅŸtir ki, insanları hakka ve doÄŸru yola davet etmek ve kötülüklerden uzaklaÅŸtırmak ancak ilimle olur. Küfür ve dalaletin temelinde cehâlet bulunduÄŸu gibi iman ve hidayet ise ilim esasları üzerine bina edilmiÅŸtir. Dünya ve âhiret saadeti ancak ilimle kazanıldığı gibi, insanı en yüce kemalâta çıkaran Allah’ı tanımak da ilim ile mümkün olabilir. En ufak bir iÅŸin düzenli olabilmesi ilimle olduÄŸu gibi sonsuz bir geniÅŸliÄŸe sahip olan umum âlemin de düzeninin saÄŸlanması ilmî düsturlar iledir.

Hulâsa olarak diyebiliriz ki, her şeyin güzellik ve mükemmelliği hikmet ve israfsızlığı ancak ilmî düsturlarla gerçekleşebilir. Her işin boş ve faydasız olması ise cehâletin ve bilgisizliğin zararlı birer meyvesidir.